Dlaczego wczesna socjalizacja jest tak ważna dla kociąt?

Temperament kota kształtują jego geny (cechy przekazane przez rodziców) oraz środowisko, w którym dorasta. Koty, które są przyjacielskie, prawdopodobnie przekażą tę cechę kociętom. Wiele kotów hodowlanych wybiera się ze względu na ich przyjazność do ludzi, co może mieć odzwierciedlenie w zachowaniu potomstwa. I odwrotnie, koty uliczne żyjące samotnie będą bardziej wyczulone na niebezpieczeństwa, w tym potencjalne zagrożenia ze strony ludzi.

Ogólnie rzecz biorąc, bezdomne koty są z natury bardziej reaktywne w stosunku do ludzi i mniej zrelaksowane w ich towarzystwie. Jeśli kot ma mieszkać z ludźmi jako dorosły, ważne jest, aby kociak (w wieku od dwóch do ośmiu tygodni) miał pozytywne doświadczenia z różnymi ludźmi. W tym okresie kocięta są najbardziej otwarte na poznawanie otoczenia, innych kotów i innych zwierząt. Okres ten nazywany jest okresem wrażliwym – niektórzy nazywają ten proces wczesną socjalizacją.
Na przykład w przypadku uratowanych ciężarnych kotek, które trafiają do schroniska, ważne jest zapewnienie wczesnej socjalizacji, aby kocięta były gotowe do adopcji i wyjazdu do nowych domów. Wczesne doświadczenia kształtują reakcje kota na ludzi przez całe jego życie. Kocięta muszą być również narażone na nowe i odmienne sytuacje, z których nie będą dźwigać negatywnych obciążeń. Niezależnie od tego, czy są to różne dźwięki, które są powszechne w środowisku domowym, takie jak telewizor, odkurzacze, pralka itp. Dzięki temu kociak rozumie, że nie ma się czego bać.

Zdjęcie: Pexels.com