Karmienie kotów psy

Mówi się, że pies czeka na to, co zrobić z mężczyzną, podczas gdy kot relaksuje się, próbując tego, co oferujesz. Jakie są inne ogólne prawdy?

• Pies jest zawsze chętny do jedzenia karmy dla kotów, ale kot tylko wyjątkowo podchodzi do karmy dla psów.

• Kot je tylko tyle, ile potrzebuje. Pies je tyle, ile może zmieścić.

• Kot może być karmiony bez ograniczeń (tak jak lubi), a dawkę można ustalić retrospektywnie. Ta zasada nie zadziała u psów. Kiedy pies smakuje karmy, je o wiele więcej, niż naprawdę potrzebuje.

• Jeśli karma kota jest obrzydliwa, może w ciągu kilku dni głodować i czekać, aż właściciel zmięknie i podda się jej coś tastierho. Pies zwykle je z głodu i to, czego tak często nie „odchodzi”.

• Kiedy zostawiasz kota, ile i kiedy je jedzenie, woli dziesięć do dwudziestu małych porcji, spożywanych niezależnie od pory dnia i nocy. Pies woli dwie większe porcje dziennie.

• Kot jako samotnik poluje, a także jako samotnik lubi jeść. Pies to stado zwierząt, które nie mają nic przeciwko jedzeniu w obecności innych psów (ale niektóre psy mają bardzo rozwinięty instynkt zaborczy i jego miska z niepokojem broni się).

• Określenie optymalnej diety dla kotów jest łatwiejsze niż dla psów, ponieważ różnice w hodowli ponad 300 odmian czterech głównych grup szlachetnych kotów (długowłose, półdługowłose, krótkowłose, syjamskie i orientalne krótkowłose) zarejestrowane przez FIFe wpływają tylko na całkowitą masę dorosłych zwierząt niewielki margines. Podobnie aktywność fizyczna lub wydatek energetyczny nie stanowią znaczącego odchylenia u kotów domowych. Waga dorosłych kotów wynosi średnio od 3 do 6,5 kg. Podczas gdy u psów sytuacja jest zupełnie inna. Rasy psów charakteryzują się znaczną zmiennością. Wystarczy wziąć kieszonkowego chihuahua lub praskiego rattera o wadze około 2,5 kg oraz gigantycznego mastifa neapolitańskiego lub dogiem niemieckim o wadze 70 kg. Również aktywność fizyczna - wydatek energetyczny różni się znacznie między rasami.

Źródło: Jak karmić psa i kota, Vladimir Skrdlik i Michal Cisarovsky, Canis, 1994