Kot bengalski

Ludzie zawsze marzyli o udomowieniu dzikich kotów, zafascynowanych zapierającym dech w piersiach pięknem i pewną siebie naturą, która pokazuje moc i niezwyciężoność tych eleganckich zwierząt. Chociaż wielokrotnie próbowano je oswoić, nigdy tak naprawdę nie udało im się uczynić z nich prawdziwie lojalnych zwierząt. Koci zawsze pozostają w pewnym stopniu nieokiełznane, a nawet nieprzewidywalne! BENGALNY KOT JEST INNY! Kot bengalski jest rasą kontrowersyjną. Fascynujące jest to, że chociaż jest w niej dużo dzikiej krwi, ten kot ma fantastyczną naturę. W USA rasa ta jest uważana za najbardziej popularną. Szlachta amerykańska i rosyjska otaczają się tymi zwierzętami.

Historia

Kot bengalski to rasa, która powstała niedawno przez krzyżowanie dzikich (azjatyckich kotów lampartowych - ALC) i domowych, udomowionych kotów. Początkowo celem nie była hodowla nowej rasy, krzyżówki te zostały przeprowadzone eksperymentalnie przez naukowców, ponieważ stwierdzono, że bengalensis jest odporny na wirusa białaczki kotów. Białaczka kotów poniosła wiele ofiar wśród kotów, co jest nadal aktualne, ponieważ nie ma szczepionki przeciwko tej chorobie. Jednak późniejsze badania wykazały, że potomstwo tej hodowli jest nadal podatne na tę chorobę. Te hybrydy wyszły na pierwszy plan po skierowaniu kilku osób do pani Jean Mill. Celem tego hodowcy była hodowla kotów, które miałyby tyle samo zewnętrznych oznak dzikich kotów, ale łagodną naturę kotów domowych. Do hodowli wykorzystano wiele ras, głównie EGYA MAU i kot HABESKA, ale także kot birmański, ocicat. Pierwsze skrzyżowanie kotów bengalskich i udomowionych europejskich czarnych pręgowanych kotów miało miejsce w USA w Arizonie w 1965 r. To pokolenie jest znane jako F1. Te koty miały fantastyczny rysunek, ale zwierzęta były nieśmiałe, a samce były jałowe. Koty pokolenia F1 są również sparowane z kocurem europejskim i pokoleniem F2, następnie koty pokolenia F2 są łączone z kocurem bengalskim lub europejskim, a tym samym pokoleniem F3. U samców F2 i F3 obserwuje się niepłodność, dlatego następną hodowlę prowadzi głównie potomstwo samicy. Zwierzęta od F1 do F3 są zarejestrowane w księdze stadnin, ale nie można ich wystawiać. Tylko zwierzęta nowej generacji F4 są oficjalnie uznane, są narażone na rodowody i mogą brać udział w wystawach. Co ciekawe, osoby z pokolenia F2 i F3 mogą już mieć bardzo dobry charakter. W naszym kraju rasa ta jest rozpoznawana od 1999 roku.

Wygląd
Optycznie Bengal przypomina małego afrykańskiego lamparta, ocelota lub tygrysa, ale pomimo dzikiego wyglądu to piękno ma bardzo czuły charakter i głośne wirowanie, jakby rozpieszczane przez „jej” mężczyznę.

Kot bengalski ma dość długie, muskularne i dobrze rozwinięte ciało o ciężkich kościach. Tylne nogi są nieco dłuższe niż przód, a stopy są stosunkowo duże i okrągłe. Ogon jest średniej długości, mocny w dotyku, ma zaokrągloną końcówkę, która jest zawsze czarna. Głowa w kształcie klina jest niewielka w stosunku do ciała i nieco dłuższa niż szersza. Dość małe uszy są lekko skierowane do przodu, ustawione szeroko i nie mogą mieć włosia. Nos jest długi i szeroki z lekkim zwiotczeniem w miejscu, w którym przechodzi na czubek czaszki. Oczy są duże, od migdałowego do okrągłego, w kolorze złotym, zielonym, orzechowym lub niebieskim. Silne dotykowe podkładki do włosów są bardzo pożądane. Typowy kot bengalski ma krótkie lub średnie włosy. Kocięta mogą mieć trochę dłużej. Tekstura sierści jest gęsta, bogata i miękka, wyjątkowo miękka i jedwabista.

Kolory

Brązowy - kot ma podstawowy kolor od żółtawego do ciemnopomarańczowego. Rysunek jest w kolorze czarnym, brązowym, czekoladowym lub cynamonowym. Ponownie pożądany jest wyraźny kontrast między rysunkiem a podłożem. Kolor oczu jest od żółtego do zielonego.

Ryś foki - ten wariant kolorystyczny uzyskano krzyżując syjamskiego. Kufa, nogi i uszy są zawsze ciemniejsze niż reszta koloru ciała. Niemniej jednak celem nie jest uczynienie odznak zbyt widocznymi: pożądane jest, aby między odznakami a resztą ciała był jak najmniejszy kontrast kolorów. Kolor oczu jest niebieski.

Pręgowany norek foki sepii - tę zmianę koloru uzyskano krzyżując koty birmańskie i syjamskie. Pręgowany norek sepii ma stosunkowo niski kolor. Podstawowym kolorem jest kość słoniowa, kremowa lub jasnobrązowa. Kolor rysunku zmienia się od czerwonawego do ciemnobrązowego. Kolor oczu zmienia się od zielonego do niebieskozielonego.

Foki rysi i pręgowane foki sepii są również nazywane śnieżnymi kotami bengalskimi. Śnieżne kocięta bengalskie zwykle rodzą się w jasnym płaszczu. Nieokreślone rysunki stają się widoczne po kilku tygodniach. Osiągnięcie ostatecznego koloru może zająć półtora roku.

Care

Kot bengalski wymaga stosunkowo niewielkiej pielęgnacji włosów. Nadmierne czesanie, szczotkowanie może nawet uszkodzić włosy. Zwykle należy przycinać pazury specjalnymi szczypcami. Dobrze jest uczyć cięcia pazurów kociąt od dzieciństwa, aby uniknąć problemów z „walką” z dorosłym. Inną sprawą jest oczyszczenie uszu i oczu bawełnianym wacikiem i specjalnym żelem do tego celu.

Rysunki

kropkowany - kropki muszą wyraźnie kontrastować z kolorem podłoża. Płaszcz powinien zawsze pokazywać kropki na brzuchu, wyraźne litery M na czole i pierścienie wokół ogona.

Bardzo pożądany jest obecnie najszlachetniejszy rysunek, rozeta. Rozeta jest otwartą dwukolorową plamą z wyraźnym kontrastującym brzegiem

marmurkowe - rysunki są z grubsza porównywalne z marmurkowymi rysunkami np. kotów orientalnych, ale zamiast okrągłych wzorów należy je przedłużyć. Na brzuchu są również małe okrągłe plamy, pożądany jest wyraźny kontrast i świetny rysunek.

Natura

Bengale mogą przyciągać uwagę swoją czujnością, żywotnością i wyjątkowo szybkimi ruchami. Muszą grać i wspinać się i nic nie może być dla nich wystarczająco szalone. Są ciekawskimi, bardzo inteligentnymi, ufnymi i aktywnymi kotami, które lubią przestrzeń, kochają grę, towarzystwo i po prostu nie słuchają spokojnego otoczenia. Dzięki swojej inteligencji potrafią rozpoznawać złożone konteksty. Fakt ten ułatwia ich wychowanie, dzięki czemu można szybko nauczyć ich, że stoły lub inne określone miejsca w domu są tabu. Egzotyczne „tygrysy pokojowe i lamparty” doskonale dogadują się z dziećmi, są czujnymi obserwatorami i zachowują się wyjątkowo przyjaźnie. Są bardzo przywiązani i przywiązani do swojego „mężczyzny”. Klin lub ramiona ukochanej osoby wkrótce staną się ulubionymi miejscami bengalskich kotów. Życie z innymi kotami działa bez problemów, ponieważ bengale nie mają skłonności do agresywnego zachowania. Bengali przyciąga woda. Eksperci tej rasy od czasu do czasu zachwycają swoje zwierzęta dużą miską z wodą, w której unosi się kula lub liść. Dzięki tej zabawce mini lamparty mogą bawić się godzinami, ale oczywiście zalewają całe mieszkanie. Akwaria są lepiej zabezpieczone - w przeciwnym razie rybom grozi wczesny koniec, istnieje ryzyko dla samego kota. Są bardzo popularne wśród bengalskich podwyższonych siedzeń, z których można bez przeszkód obserwować całe otoczenie. Przestrzeń tych egzotycznych czworonogów powinna zawsze zapewniać silny drapak (drapak dla kota).

Kochanie Bengalu jest naprawdę bardzo proste, gorzej jest trzymać w ryzach swoją miłość do bengalskiego, ponieważ wkrótce może się zdarzyć, że liczba osobników wzrośnie do bardzo wysokiej ze względu na jego doskonałe piękno i naturę.

Autor tekstu i zdjęć:

Roman Gerlich, Bengiro