Rozmiar ma znaczenie: jak rozmiar wpływa na starzenie się psów?

Mniejsze psy żyją dłużej niż ich większe odpowiedniki. Ale czy różnica wielkości wpływa również na behawioralne i poznawcze starzenie się psów?

Na podstawie danych pochodzących od 15 000 psów naukowcy z Węgierskiego Uniwersytetu w Budapeszcie (ELTE Eötvös Loránd University) odkryli, że większe psy doświadczają wcześniejszego spadku zdolności związanych z wiekiem (około siedmiu, ośmiu lat w porównaniu do dziesięciu, jedenastu lat w przypadku mniejszych psów). także na wolniejszy spadek umiejętności w porównaniu z mniejszymi psami. Ponadto badanie wskazuje również, że chociaż większe psy żyją krócej, dłużej zachowują zdrowie poznawcze.

Średnia długość życia psów różni się ponad dwukrotnie w zależności od rasy, przy czym psy olbrzymie żyją na przykład tylko siedem lat, a małe psy czternaście lat. Zwierzęta czystej krwi mają na ogół krótszą żywotność niż mieszańce. Niewiele jednak wiadomo na temat związku średniej długości życia ze związanym z wiekiem pogorszeniem funkcji poznawczych. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie GeroScience węgierscy naukowcy zbadali interesujący związek między wielkością psa a procesem starzenia.

Kiedy zaczyna się starzenie poznawcze u psów?

Naukowcy zebrali dane od ponad 15 000 psów i ocenili trajektorie wiekowe różnych cech behawioralnych oraz częstość występowania dysfunkcji poznawczych u psów. Przyjrzeli się, w jakim wieku zaczynają się zmiany behawioralne i poznawcze, jak szybko te zmiany postępują, a także zbadali czynniki takie jak wielkość ciała psa, kształt głowy i rasa w powiązaniu z tymi zmianami.

Według wyników starzenie się behawioralne i poznawcze u psów rozpoczyna się w wieku około dziesięciu i pół roku, ale początek starzenia się, a także tempo starzenia zależą od wielkości ciała psa. Psy ważące ponad trzydzieści kilogramów starzeją się wcześniej o dwa do trzech lat, ale tempo starzenia się jest wolniejsze w porównaniu z mniejszymi psami. „U większych psów starzenie się fizyczne następuje we wcześniejszym wieku, a choroby i pogorszenie czucia prowadzą do «zachowań starczych» na długo przed rozpoczęciem pogorszenia stanu psychicznego” – wyjaśnia Borbála Turcsán, pierwsza autorka badania.

Z drugiej strony u psów ważących mniej niż około siedem kilogramów wykazano ponad czterokrotnie częstsze pogorszenie funkcji poznawczych w starszym wieku niż większe psy, co potwierdza pogląd, że chociaż większe psy żyją krócej, doświadczają również mniejszego pogorszenia funkcji poznawczych.

Długość pyska i rasowość

Nieoczekiwanie psy długonose (dolichocefaliczne), takie jak charty i psy rasowe, są narażone na większe ryzyko pogorszenia funkcji poznawczych w starszym wieku w porównaniu z psami mezo- i brachycefalicznymi oraz mieszańcami.

Starzenie się oczami właścicieli

Jednym z najciekawszych wniosków z badania było to, że właściciele zaczęli uważać swoje psy za „stare” w wieku około sześciu lat, niezależnie od wielkości psa czy rasy. „Właściciele uważają, że ich psy są„ stare ”o cztery do pięciu lat wcześniej, niż można by się tego spodziewać na podstawie danych behawioralnych. Przyczyną może być siwienie” – wyjaśniła Enikő Kubinyi, kierownik projektu Senior Family Dog Project.

Wielkość psa i jego zdrowie. Jaki jest ideał?

Nowe badania podkreślają, że wielkość ciała wpływa nie tylko na długość życia psa, ale także na jego zdrowie. Tylko grupy o ekstremalnej wielkości, bardzo małe (zabawki) lub bardzo duże (gigantyczne) psy, mają znacząco różne trajektorie starzenia. „Dla tych, którzy chcą mniejszego psa, ale nie chcą narażać się na poważne problemy psychiczne na starość, lub chcą większego psa, ale nie chcą narażać się na problemy ze zdrowiem fizycznym w wieku 7-8 lat, polecamy psa w wieku 10 lat -30 kg” – wyjaśnił Turksán. Na podstawie wyników można stwierdzić, że psy te są zdrowsze i żyją dłużej niż ich mniejsze i większe odpowiedniki.

Źródło: Uniwersytet Eötvösa Loránda (ELTE)

Zdjęcie: Pexels.com