Szpic fiński

Historia :

Pochodzenie fińskiego kolca jest niejasne, ale wiadomo, że psy tego samego typu były używane w całej Finlandii do polowania na zwierzynę stulecia temu i zamieszkiwały Karelię w Rosji. Pierwotnym zamiarem było wyhodowanie psa, który miałby atrakcyjny wygląd podczas szczekania zwierząt z drzew. W 1890 r. Wpisano księgę stadną, a osobniki podobnego typu i zastosowania znaleziono we wschodniej i północnej części kraju. W 1892 roku powstał pierwszy standard dla tej rasy, aw tym samym roku odbyła się pierwsza specjalna wystawa szpic fiński. Ta rasa pochodzi od oryginalnych psów, które były używane od wieków w Finlandii. Dlatego szpic fiński jest częścią fińskiego dziedzictwa kulturowego. Krajowa rasa tego szpicu została ogłoszona w 1979 roku. Obecnie jest szeroko rozpowszechniona w Finlandii i Szwecji.

Wygląd :

Szpic fiński to pies myśliwski, który jest wykorzystywany głównie do polowania na zwierzynę łowną, małych drapieżników, ptactwa wodnego i łosi. Jest mniejszy i ma smukłą, żylastą sylwetkę z pewnym ruchem. Pies osiąga 44 - 50 cm i waży 12 - 13 kg, suka powinna mieć 39 - 45 cm, a jej waga 7 - 10 kg. Sierść fińskiego kolca jest dość długa. Na szyi i plecach jest sztywniejszy, na głowie i nogach jest krótki i krótki. Długie i gęste włosy mają szpic z tyłu ud i ogona. Jaśniejsze odcienie znajdują się w uszach, policzkach, gardle, brzuchu, klatce piersiowej, kończynach wewnętrznych, tylnej części ud, ogonie i plecach są czerwonawe lub złotobrązowe.

Charakter i zastosowanie :

Przedstawiciel tej rasy jest energiczny, żywy i celowy. Nie nadaje się dla dzieci i jest trochę powściągliwy, ale nigdy nie jest zły dla obcych. Może mieszkać w mieszkaniu, ale jest szczęśliwszy, jeśli może spać i żyć na zewnątrz. Trenowanie nie jest łatwe i może napotkać problemy podczas spotkań z innymi psami. Jest entuzjastycznym łowcą, który szczeka, wskazując pozycję zwierzyny. Szpic fiński ma dobrą pamięć i zrównoważony charakter.

Opieka :

Szpice fińskie nie wymagają szczególnej opieki i mają średnią długość życia 12-14 lat.

Tekst: Martina Exnerova

Zdjęcie: http://koti.terrieri.net